Prokuroria kërkoi burgim të përjetshëm për katër të pandehurit në vrasjen e Vanja Gjorçevskës dhe Pançe Zhezovskit
Prokuroria Themelore Publike në Shkup kërkoi sot dënim maksimal me burgim të përjetshëm për katër të pandehurit Ljupço Palevski, Vllatko Keshishev, Bore Videvski dhe Velibor Manev në fjalën përfundimtare të gjyqit për vrasjen e Vanja Gjorçevskës dhe Pançe Zhezovskit. Për babanë e Vanjës, të pandehurin Aleksandar Gjorçevski, Prokuroria kërkoi që gjykata të përcaktojë një dënim të përshtatshëm me burg, transmeton Portalb.mk.
Siç theksoi prokurorja Ana Stojkoviq-Dimitrovska, deklaratat e të pandehurve të dhëna para Prokurorisë nuk përputhen me deklaratat e dhëna para gjykatës, dhe as, siç tha ajo, nuk përputhen me provat e paraqitura.
Sipas saj, nuk është e nevojshme të përcaktohet motivi i vrasjes, por, siç tha ajo, është qëndrimi subjektiv i kriminelit ndaj krimit.
“Motivi nuk është domosdoshmërisht i përcaktuar. Është qëndrimi subjektiv i kriminelit ndaj krimit. Mungesa e një motivi nuk është arsye që dikush të mos dënohet. Dënimi sipas Kodit Penal është nga 10 vjet deri në burgim të përjetshëm. Nuk ka rrethana lehtësuese për të pandehurit. Të gjithë janë në moshë madhore, të gjithë janë prindër dhe donin të ishin faktorë politikë. Në mënyrë shtesë po tramumatizojnë familjen dhe publikun me mohimet e tyre të provave dhe manipulimet. Prokuroria Publike kërkon burgim të përjetshëm për të katër. Marrja e jetës së një fëmije nuk tolerohet”, tha prokurorja.
Lidhur me babain e Vanjës, Aleksandar Gjorçevski, prokurori tha se ai mori pjesë në rrëmbimin e vajzës së tij dhe për këtë arsye po kërkojnë një dënim të përshtatshëm për këtë.
“Nuk ka dënim më të rëndë se humbja e një fëmije dhe një jete me një ndërgjegje të tillë si në rastin e babait të Vanjës, të pandehurit Aleksandar Gjorçevski. Ne nuk pretendojmë se ai donte që fëmija i tij të vritej, por ai mori pjesë në rrëmbimin e vajzës së tij dhe kërkojmë një dënim të përshtatshëm për këtë”, shtoi ajo.
Stojkovic-Dimitrovska iu referua mbrojtjes së dhënë nga i pandehuri Velibor Manev. Ajo theksoi se i pandehuri pretendoi se donin ta rrëmbenin Pançen, por jo ta vrisnin, dhe se Vanja u rrëmbye gabimisht, por, siç tha ajo, të dyja pretendimet janë të pabaza.
“Velibor pretendoi se donin ta rrëmbenin Pançen, jo ta vrisnin. Por Palço e vrau, dhe Velibor pranoi. Ai madje e varrosi Pançen dhe nuk e denoncoi në polici. E mori ‘Citroen’-in. Ai gjithashtu iu bashkua krimit të dytë. Bleu doreza, pastroi gjurmët. Mori pjesë sepse përfitoi. Ai donte para, pavarësisht nëse ishin përmes rrëmbimit apo vrasjes. Ai gjithashtu mori një lopatë, përveç shiritit ngjitës, një qese, kështu që pranoi edhe një vrasje të dytë. Ai pretendoi se Vanja ishte gabim, por as kjo nuk është e bazuar. Të gjithë thanë se kishin nfotografi të fëmijës, ata e dinin se kë do të rrëmbenin. Kjo mbrojtje u dha me dëshirën për të ulur përgjegjësinë. Është e padiskutueshme se ai bashkëpunoi në zbulimin e krimeve”, tha Stojkovic-Dimitrovska.
Ajo shtoi se deklarata e dhënë në Prokurori nga i pandehuri Bore Videvski përkon me deklaratën e të pandehurve të tjerë. Ai thotë se mbrojtja e tij konsiston në mohimin e akuzave në gjykatë, edhe pse më parë i ka pranuar krimet për të cilat akuzohet në deklaratën e tij të dhënë në Prokurorinë Publike.
“Deklarata në Prokurori përputhet me deklaratat e të tjerëve. Nuk ka prova për torturë, ai nuk është ankuar në Prokurori. Ai përdor torturën si justifikim. Gjatë marrjes në pyetje, ai dha detaje, duke thënë se ishte i befasuar që u kap dhe nuk kishte kohë të dilte me mbrojtje. Ai dinte gjithçka, kohën dhe vendin e krimeve. Deklarata e tij para Prokurorisë përputhet jo vetëm me një, por me tre deklarata të të pandehurve të tjerë. Edhe për Aleksandrin dha të njëjtën deklaratë si Manev. Është gjithashtu e pabazuar që ai ishte në punë në ditën kritike, ndërsa nuk ishte. Ata i kërkuan mbrojtjes regjistrime nga Velesi si provë, por të pandehurit nuk janë në ato regjistrime. Ai ka armë, por nuk e di se ku është. Ai i kreu krimet dhe nuk tregoi pendim”, tha prokurorja.
Lidhur me të pandehurin Vlatko Keshishev, ai tha se u përpoq ta portretizonte veten vetëm si një ndjekës i bindur i të pandehurit të parë Ljupço Palevski dhe se nuk ishte bashkëpunëtor, por, sipas prokurores, provat sugjerojnë se ai ishte bashkëpunëtor sepse hapi gropë, shkoi përreth shtëpisë së Manevit, varrosi të vrarët, mbante stacion radioje dhe i çoi të pandehurit me makinë.
“Ai është në dijeni se Palevski kishte armë dhe se kishte një burrë në bagazh. Pas vrasjes, ai mori pjesë në djegien e ‘Citroen’. Nëse do ta kishte parë se çfarë i ndodhi Pançes, do të kishte mundur të hamendësonte se çfarë do t’i ndodhte personit të dytë të rrëmbyer. Provat kundër tij janë të pakundërshtueshme. Kontributi i tij në zbulimin e krimeve është i dukshëm, por ashtu si Manev, ai nuk arriti të paraqesë gjithçka dhe të tregojë pendim”, tha prokurorja.
Gjykimi për këtë rasti filloi më 20 shtator 2024. Të dyshuar për këtë rast janë edhe Velibor Manev, Vlatko Keshishov, Ljupço Palevski-Palço dhe Aleksandar Gjorçevski, E mitura Vanja Gjorçevska, e cila ishte raportuar e zhdukur më 27 nëntor, u gjet e vdekur në afërsi të Shkupit më 3 dhjetor, kur në afërsi të Velesit u gjet i vdekur edhe Pançe, me origjinë nga Velesi, i cili, nga ana tjetër, u raportua i zhdukur më 24 nëntor. I dyshuari kryesor për vrasjen e Vanja Gjorçevskës dhe Pançe Zhezovskit është Ljupço Palevski-Palço, i cili më 15 maj u ekstradua nga Turqia në vend, ku u gjet dhe u arrestua pas fletarrestit ndërkombëtar të lëshuar nga autoritetet maqedonase përmes Interpolit.