Protestat në Sllovaki janë të motivuara dhe të organizuara nga brenda

Nuk është e vërtetë se “elitat e SHBA-së, NATO-s dhe BE-së po përdorin OJQ-të për të organizuar një protestë masive në Bratislavë”. Qytetarët e Sllovakisë po protestojnë vetë. Fico po përballet me presion nga të gjitha anët – nga qytetarët, nga profesionistët dhe tani nga koalicioni i tij, shkruan Vërtetmatësi.

Po shqyrtojmë një postim në rrjetin social Facebook që shpërndan video nga protestat në Sllovaki dhe thotë:

Një revolucion shumëngjyrësh në Sllovaki, sepse kryeministri i tyre është për paqen dhe nuk e urren Rusinë.
Globalistët tashmë janë përpjekur ta vrasin dhe tani elitat e SHBA/NATO/BE po përdorin OJQ-të për të organizuar një protestë masive në kryeqytetin Bratislavë.
Fundamentalistët euroatlantikë po fillojnë një Maidan të ri ose Revolucion Laraman në Sllovaki. Ju e dini skenarin, kudo është njësoj!

Nuk është e vërtetë se “globalistët kanë tentuar tashmë të vrasin kryeministrin sllovak Robert Fico”. Më 15 maj 2024, kryeministri sllovak Fico u qëllua dhe u plagos rëndë në qytetin sllovak Handlova pas një takimi qeveritar. I akuzuari për sulmin është 71-vjeçari Juraj Cintula, i cili është në proces gjyqësor për sulmin. Gjatë marrjes në pyetje para autoriteteve hetuese, ai deklaroi se veproi kryesisht sepse qeveria e Fico-s kundërshtoi ofrimin e mbështetjes ushtarake për Ukrainën gjatë pushtimit rus. Cintula është i vetmi i akuzuar dhe në gjykatë për sulmin ndaj Ficos. Ai veproi në mënyrë të pavarur kështu që nuk është e vërtetë që “globalistët u përpoqën ta vrisnin”. Ka një të akuzuar konkret për ngjarjen. Akuza ndaj Cintula është tentativë vrasje me qëllim për të vrarë një person të mbrojtur. Dënimi për këtë vepër është 25 vjet deri në burgim të përjetshëm. Vitin e kaluar, Gjykata e Lartë e Sllovakisë vendosi se ishte një sulm terrorist, pasi provat nuk e sugjeronin këtë. Në proces u paraqit një letër që Cintula i shkroi gruas së tij, e cila gjykata konstatoi se tregon urrejtjen personale të Cintula për Fico-n dhe jo një qëllim të qartë për të detyruar qeverinë të bëjë ose të mos bëjë diçka. Sulmi ndaj kryeministrit sllovak Robert Fico u dënua nga liderë në mbarë botën, duke përfshirë Presidenten e Komisionit Evropian Ursula von der Leyen, Presidentin e Këshillit Evropian Charles Michel, Kryeministrin hungarez Viktor Orbán, Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-s Jens Stoltenberg, etj.

Nuk është e vërtetë se “elitat e SHBA-së, NATO-s dhe BE-së po përdorin OJQ-të për të organizuar një protestë masive në Bratislavë”. Qytetarët e Sllovakisë po protestojnë vetë. Fico po përballet me presion nga të gjitha anët – nga qytetarët, nga profesionistët dhe tani nga koalicioni i tij.

Të shohësh mijëra njerëz të mbledhur në rrugë, siç shihet në videon e postimit që po rishikojmë dhe të pretendosh se të gjithë janë të orkestruar nga SHBA, NATO dhe BE, nuk është asgjë më shumë dhe asgjë më pak se propagandë. Një masë e tillë heterogjene njerëzish (njerëz të të gjitha moshave dhe arsimit, por me të njëjtën pakënaqësi) nuk mund të kontrollohet nga një qendër e vetme. Sidomos jo në mbi 20 qytete si ajo që po ndodh në Sllovaki. Njerëzit në rrugë bien dakord për një gjë që i bashkon – pikëpamjen se Sllovakia nuk i përket Rusisë dhe se ata janë kundër prirjeve të qeverisë Fico drejt Moskës. Sllovakia është anëtare e NATO-s që nga viti 2002 dhe anëtare e BE-së që nga viti 2004. Qytetarët në mbi 20 qytete në Sllovaki po protestojnë paqësisht dhe kërkojnë që Sllovakia të mbetet në këto organizata ndërkombëtare dhe që qeveria e tyre të ndalojë së minuari pozicionin ndërkombëtar të vendit.

The Guardian raportoi më 25 janar se Fico refuzoi thirrjet për dorëheqjen e tij pasi dhjetëra mijëra demonstruan kundër ndryshimit të politikës së qeverisë së tij drejt afrimit me Rusinë.

Parlamenti tani është i paralizuar jo për shkak të disa forcave të jashtme të errëta që veprojnë në sfond, por për shkak të paaftësisë së Ficos për të qeverisurtha kreu i opozitës Mihal Shimeçka i Sllovakisë Progresive, duke sinjalizuar gatishmërinë e partisë së tij për të mbështetur zgjedhjet e parakohshme. 

Fico iu përgjigj protestave dhe pa prova akuzoi opozitën se ishte “gati për të marrë pushtetin në bashkëpunim me vendet e huaja, pavarësisht rezultateve të zgjedhjeve”.

Organizatorët e protestës e hodhën poshtë këtë narrativë, duke thënë se i vetmi kërcënim për shtetin nuk ishin ata, por ndërhyrja e mikut të Ficos, Vladimir Putin.

Të gjithë e thonë këtë. Dëgjoni Orban në Hungari, Irakli Kobakhidze në Gjeorgji, Serbi, ata të gjithë përdorin të njëjtën narrativë. Sllovakia është vetëm një nga vendet që i nënshtrohet regjimit të Moskës, falë kryeministrit tonë, tha Marijan Kulich, një nga organizatorët e protestës dhe anëtare e organizatës “Paqe për Ukrainën”tha për Dojçe Velen. 

Nuk është e vërtetë që protestat janë sepse Fico nuk e urren Rusinë dhe nuk do luftë. Rusia e provokoi luftën e paprovokuar. Rusia gjithashtu mund t’i japë fund luftës duke u tërhequr nga Ukraina dhe territoret e saj të okupuara. Paqja në Ukrainë nuk varet nga Fico. Lufta u provokua nga Rusia dhe NATO mbështet Ukrainën në të drejtën e saj për vetëmbrojtje.

Narrativa e “fillimit të një Maidan të ri ose revolucioni shumëngjyrësh me një skenar që është i njëjtë kudo” është një përpjekje për të defokusuar publikun dhe nuk bazohet në fakte. Përdoret nga autoritetet dhe protagonistët e tyre për të akuzuar Perëndimin për organizimin e demonstratave për zgjidhjen e çështjeve të brendshme dhe të jashtme në vende të veçanta, por nuk ofrohet asnjë provë. Gjithashtu neglizhohen dhe minimizohen faktet – se çështjet e brendshme të vendeve të ndryshme që çojnë në këto protesta janë të frymëzuara nga qeveritë që sundojnë vendet. Qytetarët kanë të drejtë të organizohen dhe të demonstrojnë në mënyrë paqësore. Ashtu siç zgjedhin qeveritë e tyre edhe qytetarët kanë të drejtë t’u tregojnë atyre përmes demonstratave dhe protestave se nuk i pëlqejnë politikat e tyre. Cili është rasti me Sllovakinë? Revolucionet shumëngjyrëshe deri më tani kanë zëvendësuar një qeveri autokratike pranë Rusisë me një qeveri më afër Perëndimit. Secili prej këtyre revolucioneve kishte një shkallë të caktuar të mbështetjes nga vendet perëndimore, e cila ndryshonte nga rasti në rast. Megjithatë, faktorët e brendshëm luajtën një rol kyç.

Për të gjitha faktet e mësipërme, ne e vlerësojmë publikimin që po shqyrtojmë si të pavërtetë.