Browsing Tag

Shkrimtar(e)

Fryn moj erë

Ngaj po na vjen, moj erë e rreptë? Pse vërshëllen me aq mallëngjim? Vij drejt nga malet e Shqipërisë, për të përhapur zi e vajtim. Fryn, moj erë, moj erë e shkretë fryn, drejt më zëmër, më zëmër time hyn. Nga ata male, moj erë…
Lexo më shumë

Tirana në dimër

Fryn erë e dimrit, fishkëllen si bishë Që nga Gjykatë e Lartë në Parlament. Tirana gdhin, aq pabesisht e hijshme, Sa s’di ç’ta marrësh, delir apo qytet. Zgjohet sërish, me atë emër të tmerrshëm, Që një mijë vite rreh ta heqë më kot.…
Lexo më shumë

Asaj

Sonte, Yjet, ndofta s’di duhen kësaj nate, aq sa ti mua, Dritat, ndofta, s’du duhen yjeve, aq sa ti mua, Sonte, Erëza e trupit të kësaj mbrëmjeje më deh… Dhe gjithë coperat e dashurive, Qe i lashë diku nëpër rrugë të jetës, Vijnë e…
Lexo më shumë

Një natë pa gjumë

Pak dritë! Pak dritë! Pak dritë, o shok, o vlla. Të lutem, pak dritë në kët natë kur shpirti vuen, kur të dhemb e s'di ç'të dhemb, e syni gjum nuk ka, urren nuk din ç'urren, don e s'din se ç'don. Pak dritë! 0 burrë! 0 hero' ngado që të…
Lexo më shumë

Anës lumenjve

Arratisur, syrgjynosur, rraskapitur dhe katosur po vajtonj pa funt, pa shpresë, anës elbë-s, anës spree-së. ku e lam' e ku na mbeti, vaj-vatani e mjer mileti, anës detit i palarë, anës dritës i paparë, pranë sofrës i pangrënë,…
Lexo më shumë

Kishte mësuar të ëndërronte…

Asokohe ajo kishte mësuar vetëm të ëndërronte, mëshira e tij prej burri e mbështillte si ambalazh i metaltë dhe s’e prekte se mos e zgjonte. Ajo kishte mësuar të ëndërronte në këmbë (atij se ç’i kujtonte fjala këmbë!) Dikush si në një…
Lexo më shumë