Franca nuk e filloi luftën në Ukrainë dhe është një anëtare atipike e NATO-s

Një postim në Facebook shpifte Francën për “fillimin e një lufte kundër Rusisë” duke mbështetur “nazistët ukrainas”, por lufta u nis nga Putini dhe Macron po i lutej që ta ndalonte atë. Franca është dënuar edhe për zgjerimin e NATO-s drejt Rusisë, por në vitin 2008 Franca bllokoi Ukrainën dhe Gjeorgjinë nga hyrja në pakt. Nga viti 1966 deri në 2009 Franca u distancua nga pakti dhe ndërmori hapa në dëm të saj. Në fund, sipas njoftimit, Franca do të vuajë nga lufta tregtare e Trump kundër BE-së dhe do t’i lutet rusëve për ndihmë, por Trump as që e filloi atë luftë dhe janë planifikuar negociata për ta parandaluar atë, shkruan Vërtetëmatësi, transmeton Portalb.mk.

Në një postim në rrjetin social Facebook thuhet:

Hej, zotëri, do t’ju duhet të hiqni sanksionet kundër Rusisë për të mbijetuar, por nëse doni që ajo të importojë produktet tuaja, duhet t’i kërkoni publikisht falje Rusisë së pari për mbështetjen e Ukronazëve dhe instalimin e NATO-s në kufijtë e Rusisë dhe për të bërë luftë në Ukrainë për të vrarë sllavët dhe për të shkatërruar Rusinë.

Autori i postimit, i cili është pro-rus, paraqet negativisht paktin e NATO-s dhe krijon përshtypjen e rreme se Franca luajti një rol kyç në zhvillimin e tij. Por, për ironi, Franca është një anëtare atipike e paktit dhe madje ka bërë lëvizje në dëm të saj.

Në vitin 1966, kur Franca drejtohej nga Charles De Gaulle, ajo madje u distancua nga NATO, e cila zgjati deri në vitin 2009. De Gaulle nuk e tërhoqi atë nga NATO, por megjithatë ai ftoi marrëdhëniet me paktin, që nënkuptonte edhe largimin e bazave amerikane nga Franca. Ajo madje u përpoq të ngrohte marrëdhëniet me BRSS-në, e cila përfshinte Rusinë, të cilën De Gaulle e respektonte shumë, kështu që ai u mirëprit si hero në Moskë më 9 maj 2005. Aty para hotelit Cosmos do të zbulohet një monument për të.

Franca nuk ka rënë gjithmonë dakord me partnerët e saj perëndimorë, një shembull i të cilave është mosmiratimi i pushtimit të Irakut nga SHBA në vitin 2003. Megjithatë, në vitin 2006, Franca hodhi poshtë afrimin më të madh të NATO-s me vendet jashtë rajonit euroatlantik si Australia, Japonia dhe Shtetet e Bashkuara. Korenë dhe në vitin 2019 dhe anëtarësimin e Brazilit në NATO. Në vitin 2008 Franca ka bllokuar Ukrainën dhe Gjeorgjinë nga anëtarësimi në NATO, duke minuar pretendimin në njoftimin se Franca ka kontribuar shumë në zgjerimin e paktit drejt Rusisë. Në disa raste, Franca kontribuoi në këtë, por jo gjithmonë.

Ndryshe, NATO në kufijtë e Rusisë nuk është as lajm dhe as shkak për alarm. NATO ka qenë atje që nga themelimi i saj në 1949 përmes Norvegjisë dhe më vonë fqinjët e tjerë të Rusisë iu bashkuan paktit: Polonia (1999), vendet baltike (2004) dhe Finlanda (2023). Ata, si të gjithë fqinjët e Rusisë, kishin përvoja të këqija historike me të, kështu që u bashkuan me NATO-n dhe pakti nuk vendosi baza në to me forcë. Nëse pakti donte të sulmonte Rusinë, mund ta kishte bërë këtë nga ato vende, por nuk e bëri.

Franca nuk ndjek një politikë antisllave – siç thuhet në njoftim. Ka shumë kombe sllave dhe në varësi të rrethanave historike, Franca e trajtoi secilin prej tyre ndryshe.

Napoleon Bonaparti luftoi kundër rusëve, por ndihmoi polakët dhe në Luftën e Parë Botërore, Franca ishte me Rusinë dhe Serbia kundër Bullgarisë. Në vitin 1966. De Gaulle ngrohi marrëdhëniet me Rusinë Sovjetike, por në 1968 e dënoi për pushtimin e Çekosllovakisë. Megjithatë, në vitin 1995, Franca bombardoi forcat e Republika Srpska, në favor të Bosnjës dhe Kroacisë.

Le të theksojmë këtu gjithashtu se Franca tashmë është aleate e një grupi kombesh sllave, që janë anëtarë të BE-së ose NATO-s me të: Polonia, Çekia, Sllovakia, Sllovenia, Kroacia, Bullgaria, Mali i Zi dhe Maqedonia e Veriut.

Dëshmia se Franca nuk është sllavofobike është se asnjë lider botëror nuk ka komunikuar me Vladimir Putinin aq shumë sa Emmanuel Macron, për të cilën ai madje është kritikuar si naiv dhe mospërfillës. Macron prej kohësh i është lutur Putinit për paqe në Ukrainë, sepse Rusia e filloi atë luftë, jo Franca dhe Ukraina – siç pretendon njoftimi.

Vetëm kohët e fundit Macron u shndërrua nga një “pëllumb i paqes” në një “skifter luftarak” – siç e përshkruan mediat – sepse Putini nuk mund të jetë i kënaqur. Macron më pas propozoi dërgimin e trupave në Ukrainë, por nuk e bëri këtë. Franca nuk kontribuoi në luftë dhe ajo filloi në mënyrën e mëposhtme.

Në shkurt-mars 2014, Rusia kreu agresion kundër Krimesë dhe më pas dërgoi agjentë si Igor Girkin-Strelkov për të nxitur separatizmin edhe në Donbass. Kështu, më 7.4.2014. lindi i ashtuquajturi Republika Popullore e Donetskut, ministër i mbrojtjes i së cilës ishte Strelkov. Ukraina u përmbajt nga përdorimi i forcës, e cila ndryshoi vetëm pas 12 prillit 2014. Ai dhe luftëtarët e tij sulmuan qytetin e Slavyansk, pas së cilës Ukraina filloi Operacionin e saj Anti-Terrorist (ATO).

Kjo shënoi fillimin e Luftës së Donbasit, në të cilën Rusia qëndroi pas separatistëve, trupat e të cilëve u bashkuan fshehurazi në luftime. Më datë 24.2.2022. Ata filluan një agresion të gjithanshëm kundër Ukrainës dhe Rusia u dënua nga bota me rezoluta të shumta të OKB-së (shembuj: këtu, këtu dhe këtu).

Nuk është e vërtetë që Rusia po lufton nazistët në Ukrainë. Ukraina e ndaloi nazizmin me një ligj të miratuar më 9 prill 2015 dhe vendi drejtohet nga një president me origjinë hebreje, Volodymyr Zelenski. Për ironi, neo-nazistët rusë si Anton Raevski apo Alexei Milchakov me skuadrën Rusich po marrin pjesë në agresionin kundër Ukrainës.

Si kudo, ka disa neonazistë mes ukrainasve, por ata janë margjinalë. Ata ishin më aktivë gjatë periudhës kaotike të vitit 2014, kur shumë ukrainas u vetëorganizuan në paraushtarakë. Por më vonë, Ukraina u rikuperua dhe vendosi rregull në atë plan, për të cilin kemi shkruar tashmë.

Nuk është antifashizmi ai që motivon luftën e Rusisë kundër Ukrainës, por imperializmi. Rusia ka qenë agresive ndaj Ukrainës për shekuj.

Shembuj të kësaj janë: Abuzimi i Rusisë me Traktatin aleat të Pereyaslavl (1654) me Ukrainën, i cili e solli atë nën sundimin rus; zjarrvënia ruse e ukrainasit z. Baturin (1708) dhe prerjet Zaporozhian (1775); Ndalimet ruse në gjuhën ukrainase si Qarkorja e Valuev (1863) dhe Dekreti Emsky (1876); shtypja e Republikës Popullore të Ukrainës (1918 – 1922) nga Rusia Sovjetike; Uria dhe spastrimet staliniste të drejtuara nga Moska (në vitet 1930); etj.

Qëllimi i Rusisë tani është të pushtojë territorin, siç tregohet nga aneksimi i paligjshëm i Krimesë më 18 mars 2014 dhe në territoret e tjera të Ukrainës më 30.9.2022.

Postimi ndau gjithashtu një artikull lajmesh, të publikuar në një uebfaqe maqedonase dhe titulli i tij është:

Emmanuel Macron: Nëse interesat e saj ekonomike kërcënohen, Evropa do të duhet të sigurojë që të tjerët ta respektojnë atë

Donald Trump ka shpallur një luftë tregtare kundër BE-së dhe Macron po i bën thirrje asaj të rezistojë nëse kjo ndodh. Sipas njoftimit, Franca po përballet me një kolaps të caktuar ekonomik, pas së cilës me pendim do të kërkojë ndihmë nga Rusia. Ne kemi parë tashmë shembuj se si Franca flirtoi me rusët, kështu që parashikimi në njoftim duket realist, por nuk duhet të jetë.

Njoftimi është i nxituar, sepse Trump as që e filloi atë luftë tregtare. Autori i postimit nuk mund ta dijë me siguri se çfarë do të ndodhë në të ardhmen. Ne nuk mund të bëjmë as parashikime, por ajo që dimë është se BE-ja po planifikon negociata me Trump për ta qetësuar atë, gjë që mund të ketë sukses.

Trump kërcënoi një luftë tregtare me Meksikën dhe Kanadanë, por ata ranë dakord ta bllokonin atë duke përmbushur disa nga kërkesat e tij. Në fund të fundit, ata mund ta bindin atë që ta braktisë atë luftë krejtësisht. Jo të gjitha opsionet janë ezauruar – siç sugjeron njoftimi, dhe edhe nëse janë, Franca mund të merret me problemin. Është një ekonomi e fuqishme dhe në lojë janë edhe partnerët e saj në BE.

Duke marrë parasysh të gjitha të deklaruara deri më tani, ne e vlerësojmë njoftimin si të pavërtetë.