Rusia nuk është një “ari” i fuqishëm siç personifikohet nga lavdëruesit e saj

Një postim në Facebook e përshkruan Rusinë si një ari që ukrainasit dhe perëndimi duan të hyjnë në strofkën e saj dhe ta gjuajnë, edhe pse nuk janë të aftë për një sukses të tillë. Por së pari, krahasimi i Rusisë me një ari të ndjekur nga gjuetarët është i pasaktë, sepse ai vend nuk është objektivi i agresionit, por agresori dhe së dyti, në përgjigje të sjelljes së tij, ukrainasit pushtuan territorin e tij, në rajonin e Kurskut, që është pushtimi i parë ushtarak i huaj i Rusisë që nga viti 1941, shkruan Vërtetmatësi.

Një postim në rrjetin social Facebook është ilustruar me një foto, në të cilën persona të panjohur përballen me një ari kërcënues , dhe fotos i shtohet teksti i mëposhtëm:

Shkuam të urinojmë, por dolëm jashtë…

Në fillim ka edhe një tekst që thotë:

Imazhi nga G.G. (SHBA) dhe O.K. i cili vendosi të urinonte në oborrin e Putinit.  Por kur ariu rus u ngrit në këmbë pranë gardhit të oborrit të tyre, duke treguar se ukrainasit, pas të cilëve G.G. (SHBA) dhe O.K. duan të fshihen edhe më tej, se do t’i hajë ato vrapuan nga frika dhe shpejt u kthyen, ata e kthyen me fekale në gojë në shtëpi.

Gjuetia e ariut shkon tek ata që kanë njohuri, kapacitete, por edhe kurajo, dhe jo ata që thjesht duan, kanë dëshirë të gjuajnë arinj. Ata që kanë vetëm një dëshirë dhe nisen, kthehen në shtëpi të rraskapitur, nëse kanë fatin të kthehen të gjallë dhe jo copë-copë.

Postimi përhap tezën tashmë të njohur propagandistike se ukrainasit nuk po bëjnë një luftë legjitime kundër agresionit rus, por se pas saj qëndron “një përpjekje e Perëndimit për të depërtuar në Rusi”.

Kështu, postimi pretendon se Perëndimi donte (metaforikisht) të bënte nevojën në oborrin e ariut (që është personifikimi i Rusisë), ndaj ai rekrutoi ukrainasit për këtë qëllim, por ariu u hodh dhe e ndoqi. Postimi përfundon se “gjuetia e arinjve” kërkon guxim, njohuri dhe kapacitet, të cilat Perëndimi dhe ukrainasit nuk i posedojnë.

Sidoqoftë, Rusia nuk është objektivi i agresionit (si një ari i ndjekur nga gjuetarët), por agresori dhe pothuajse e gjitha përbëhet nga territore të kapura: Çeçeni, Dagestan, Tatarstan, Bashkortostan, Udmurtia, Buryatia, Yakutia, Chukotka, etj. Në kohën perandorake, Ukraina ishte gjithashtu nën pushtimin rus.

Nëse shikojmë historinë e kohëve të fundit, Rusia filloi agresionin kundër Ukrainës që në vitin 2014 dhe kulmi i tij ishte pushtimi i gjithanshëm, i cili filloi më 24.02.2022.

Duke vepruar kështu, Rusia u mund në betejat për Kievin dhe Kharkovin dhe humbi të vetmen qendër rajonale që kishte pushtuar në atë kohë, Kherson. Ukrainasit e çuan luftën në Rusi, duke synuar bazat, aeroportet dhe rafineritë, veçanërisht në Belgorod, por edhe në Moskë. Më datë 3.5.2023 Kremlini ishte gjithashtu në shënjestër të një droni.

Në Ukrainë u krijuan paraushtarakë të opozitarëve rusë, si RDK, të cilët pushtuan disa herë Rusinë, kështu që më 6 gusht 2024, ushtria ukrainase bëri të njëjtën gjë. Ky është pushtimi i parë ushtarak i huaj i Rusisë që nga viti 1941. Në mënyrë metaforike, ukrainasit nuk u ndeshën me një ari që u tregoi dhëmbët, por me një lloj ariu të ngathët në një gjumë të thellë dimëror.

Në vetëm 48 orë, ukrainasit në Rusi pushtuan një territor, i cili është edhe më i madh se ai që çliruan në Ukrainë në kundërofensivën e verës të vitit 2023.

Kremlini u përpoq ta minimizonte këtë inkursion me lajme të rreme se sulmi ishte shtypur, por nuk mund të fshihej më. Më datë 12.8.2024 guvernatori i rajonit të Kurskut, Alexei Smirnov, i raportoi Vladimir Putinit se ukrainasit kishin pushtuar deri në 28 vendbanime.

Më datë 19.8.2024 Volodymyr Zelenski tha se ukrainasit kapën 92 vendbanime ose 1250 km², që për një gjigant si Rusia mund të jetë një humbje e vogël, por është një goditje e madhe për autoritetin e një superfuqie. Ukrainasit padyshim kanë guxim, njohuri dhe kapacitet, por ku është guximi, njohuria dhe kapaciteti i Rusisë? Asaj iu desh më shumë se një muaj për të nisur një kundërofensivë, e cila tani është duke u zhvilluar.

Postimi krijon përshtypjen se SHBA dhe Britania e Madhe nxitën këtë inkursion dhe u përfshinë disi në të pas shpinës së ukrainasve, por nuk ofron asnjë provë për këtë. Nëse ato vende praktikisht sulmuan Rusinë, ajo duhet t’i ndërpresë marrëdhëniet diplomatike me ta dhe t’u shpallë luftë ose të paktën t’i alarmojë në OKB, por Rusia nuk po e bën këtë. SHBA dhe Britania nuk sulmuan Rusinë, por Rusia sulmoi Ukrainën dhe ajo po mbrohet.

Perëndimi ndjek një politikë të kujdesshme ndaj Rusisë, ndaj vendos edhe një sërë kufizimesh për armët që u ofron ukrainasve. Nuk ka gjasa që Perëndimi të nxisë një inkursion jashtëzakonisht të rrezikshëm në tokën e një fuqie bërthamore. Ai u befasua nga ai operacion ukrainas dhe SHBA tha se nuk ishte njoftuar për planin. Nëse autori i postimit ka dokumente sekrete të CIA-s ose Pentagonit që thonë ndryshe, atëherë le t’i postojë ato.

Njoftimi përsërit edhe tezën propagandistike se forcat ukrainase janë “ukrai-nazi”. Por, për ironi, presidenti i Ukrainës, Zelenski, është pjesërisht me origjinë hebreje dhe me një ligj të miratuar më 9/4/2015, ajo ndaloi ideologjinë naziste. Si kudo, ka disa nga ndjekësit e saj në Ukrainë, por ata janë margjinalë dhe nuk janë në pushtet. Është gjithashtu ironike që neo-nazistët rusë si Anton Raevskiy dhe Alexey Milchakov me detashmentin Rusich po luftojnë kundër Ukrainës.

Postimi përbëhet kryesisht nga pretendime të përgjithshme, me një dozë të vogël të së vërtetës në kuptimin që Perëndimi nuk është mjaft i guximshëm në raport me Rusinë, kështu që ne e vlerësojmë postimin si pjesërisht të pavërtetë.