Kundërspin: Kryepeshkopi vazhdon të bëj politik, në vend që t’i shërbej Zotit

Edhe pse kryepeshkopi, si çdo qytetar i vendit, ka një të drejtë të garantuar me kushtetutë për lirinë e besimit, mendimit dhe fjalës, Ipeshkvi, pra të themi, ka një të drejtë “të reduktuar” kur bëhet fjalë për tubime politike të maskuara si aktivizëm qytetar, përplotë me spinime nga Peshkopi. Para së gjithash, për shkak të sekularizmit të garantuar me Kushtetutën e shtetit, transmeton Vërtetmatësi.

Kryepeshkopi dërgoi një mesazh me një thirrje për protestë në të cilën vërehen rrotullime :

 Spin: Në këtë Asamble mbarë-maqedonase, në Parlamentin maqedonas do të shkojë me një këngë për të shprehur pakënaqësi së pari me ndryshimin e emrit të shenjtë maqedonas, ndryshimin dhe mosnjohjen e gjuhës maqedonase, mosnjohjen e KPM-së, e cila është shtylla dhe kështjella e këtij shteti të shenjtë maqedonas. Të luftojmë për të drejtat tona në një mënyrë demokratike.

Kundërspin: Kryepeshkopi, udhëheqësi fetar sovran ortodoks në Dioqezën Povardarje të Kishës Ortodokse Maqedonase- Arqipeshkopi së Ohrit (KOM-AO), dërgoi një mesazh për publikun për të marrë pjesë në një tubim të pastër politike, i maskuar si aktivizëm qytetar, dhe më pas spinoi rreth çështjes se përse duhet të mbahet ky tubim.

Por para kësaj, në mënyrë që paraqitjet në këtë tekst të bëhen më të qarta, para së gjithash për kundërshtimin e parë, dhe kjo është dëshira jo e fshehtë e këtij kleriku, përveç të qenurit shenjtor, shpirtëror, të jetë një udhëheqës popullor, për të mos thënë udhëheqës politik, përkundër sekularizmit të garantuar dhe të shpallur me kushtetutë të Shteti. Publiku e ka zbuluar këtë shumë herë, dhe “Vërtetmatësi” edhe më parë ka verifikuar vërtetësinë e deklaratave dhe spinimeve të peshkopit. Shpesh ato kanë qenë edhe të rrezikshme duke inkurajuar bashkimin kombëtar të maqedonasve në mënyrë që të mbroheshin. Nga kush? Nga “armiku i brendshëm dhe i jashtëm”.

Me të brendshme, natyrisht, mund të kuptohen “të pafe”, d.m.th. të gjithë ata që nuk i përkasin krishterimit ortodoks. “Ata që kërkojnë dygjuhësinë, ata që kërkojnë kantonizim, ata që kërkojnë që monedha të jetë dygjuhëshe” dhe që nuk mund të marrin as ato që kanë sot, sepse nuk janë as 20 përqind, nuk janë as 18 përqind, nuk janë as 15 përqind “- tha Ipeshkvi, duke përshëndetur kërkesën e KOM-AO për një regjistrim të popullsisë në pranverën e trazuar të vitit 2017 në vend. Dhe, nga jashtë, Ipeshkvi deklaroi kë sheh: diplomatët, për shembull, të cilëve u bëri thirrje në mars 2017 që të mos i bëjnë presion Presidentit të atëhershëm Gjorge Ivanov , sepse “Zoti e zgjodhi atë që të jetë president”(nga 9 minuta në videon e postuar në YouTube ).

TË NJËJTAT SPINE PËR EMRIN, GJUHËN, IDENTITETIN…

Edhe atëherë në 2017 edhe tani, Peshkopi Agatangel përdor pothuajse të njëjtat spine. “Ndryshimin e emrit të shenjtë maqedonas, ndryshimi dhe mos njohja e gjuhës maqedonase, mosrespektimi i identitetit tonë maqedonas, mosnjohja e KOM…”

“Njëqind herë” është përsëritur, por padyshim që  është e nevojshme “njëqind e një herë”- nuk ka asnjë ndryshim në emrin maqedonas . Duke përjashtuar ndryshimin e emrit kushtetues të Republikës së Maqedonisë në Republikën e Maqedonisë Veriore, në përputhje me marrëveshjen bilaterale me Greqinë me ndërhyrjen ndërkombëtare , emri nuk është ndryshuar. Ashtë shtuar një pikë referimi gjeografik, por nuk ka asnjë vend tjetër Maqedoni në botë.

E njëjta është edhe me gjuhën, sepse me këtë marrëveshje gjuha nuk është aspak e diskutueshme, dhe nuk është diskutuar as me marrëveshjen bilaterale me Bullgarinë për fqinjësi dhe bashkëpunim të mirë. Fakti që Bullgaria, jashtë kësaj marrëveshjeje, tani kërkon që komisioni i përbashkët historik të pranojë se ka qenë një gjuhë bullgare me një dialekt perëndimor deri në vitin 1944, është jashtë marrëveshjes dhe nuk mund të ketë ndikim ndërkombëtar, madje edhe në negociatat me BE-në, megjithëse mund të jetë problematike.

E njëjta gjë vlen edhe për identitetin. Ndërkombëtarisht, pasaportat e qytetarëve deklarojnë shtetësinë e tyre, jo identitetin e tyre, dhe kushdo në këtë vend mund të shprehet publikisht brenda dhe jashtë vendit me emrin “Maqedonas” ose mbiemër “Maqedonase” (shih vegzën ).

Më në fund, për sa i përket mosnjohjes së KOM, Agatangel e di shumë mirë që shteti, nga ana e tij, ka bërë çdo përpjekje për të rivendosur KOM dhe njohjen e saj ortodokse, duke ndërhyrë në një mosmarrëveshje e cila, edhe pse de fakto politike, de jure është kishtare dhe i përket bashkësisë së Kishave Ortodokse, udhëheqja e së cilës debatohet hapur nga Patriarkana Ekumenike dhe Kisha Ortodokse Ruse. Përpjekja e fundit e shtetit ishte gjatë vizitës së një delegacioni shtetëror në Patriarkana Ekumenike në fillim të këtij 2020. Dhe “shtylla dhe kështjella” e shtetit nuk është KOM. Ajo është vetëm një nga aktorët që sintetizon një pjesë të madhe të qytetarëve dhe misioni themelor i së cilës është përhapja e dashurisë dhe mirëkuptimit, jo e urrejtjes mes njerëzve. Vetëm qytetarët mund të jenë dhe janë një shtyllë dhe fortesë, pavarësisht nga dallimet etnike, fetare, politike apo gjinore.

Prandaj, në thirrjen e Agatangel, pa dyshim se spinohet rreth arsyeve të adresimit të tij dhe arsyet e mbajtjes së protestës.

*  *  *

Megjithëse Agatangel, si çdo qytetar i vendit, ka një të drejtë të garantuar me kushtetutë për lirinë e besimit, mendimit dhe fjalës, Agatangel ka, ashtu si të thuash, një të drejtë “të reduktuar” kur bëhet fjalë për nisma qytetare të maskuara me përmbajtje politike. Ashtu si ushtarët, oficerët e policisë, doganierët dhe profesorët kanë të drejtën e bindjes politike dhe anëtarësimit në partitë politike, por nuk lejohen të kryejnë veprimtari politike në vendet e tyre të punës ose jashtë me uniformat e tyre, kështu që Agatangel, për shkak të ndarjes së kishës ( bashkësi fetare) nga shteti, nuk ka të drejtë të thërrasë dhe të marrë pjesë në mbledhje të tilla të partive politike në një mantel priftëror. Por çfarë të presësh nga një njeri që maskon shqetësimet për të ardhurat e dioqezës së tij me “veprime guerile” siç është spërkatja e rrugëve me ujë të shenjtë ose me një mesazh për dasma dhe pagëzime edhe në këtë kohë të rrezikshme, të cilën Ipeshkvi, padyshim, e nënvlerëson shumë .