Hëna e vizatuar
Akrepat e orës i prekin numrat
sikur hajni i natës gjinjtë e tu
`i degëz rrëzuar qiellit mbi dritare
rigon një shi i pandjenjë i trisht
apo vetëm sytë e mi pikojnë lot
e kujtimi gur në zemër
pemët bri udhës eshtra të vjetër
kroi në kopsht derdh gjakun tim
hëna e verdhë siluetë mbi avlli
prekur ca me bisht kalit të coftë
veç kaq për ta imituar pikason
prej puplës së gjelit ndez agun
me vijë loti dhe pagjumësie në sy
me lule të zezë dhembjes në gji`.
Autor: Nexhat Halimi
