Kur vjen poetja
Sytë bëhen zogj
Goja fushë e verbër dhe hije
Nata e dita ngjyrosen
Me heshtje
Gjarpinjtë fshihen nën tokë
Pastaj vdekja ikë
Si tren i shpejtë si dimër
Githçka bëhet ajr
E lëshon dritë
Rrugës kur vjen poetja
T’mi lexojë poezitë
Perdet bëhen flutur
Pemët atmosferë
E bletave të shpejta
Librat shushurijnë
Me më të bukurat fjalë
Për dashurinë
Tavolina shëtitë në korridore
Macet sulmojnë magjistricat
Kur troket poetja
Në derën e shtëpisë
Se çndodhi më pas
Do e rrëfej në pleqëri
Nëse e kam fat
T’më mjaltojë përbri
Autor: Fatos Rushiti
