Toka ime !
O male të mëdha të lashta,
Po çu katandisët kështu,
çfarë ju ndodhi vallë ?
O tokë e imja,
O tokë e mbushur me gjak trimi,
Zgjohu dhe bërtit të ndëgjohet ai zë besimi,
O male që i shoqëruat qingjet dhe delet ,
Ku kishte ikur freskia e detit ?
O malet e mia ku është dashuria ?
Ku janë bareshat e ku rrënjët arbëreshe ?
O tokë e imja ku është uji që nga steku pinim ?
O tokë e bekuar mos vallë më ke harruar ?
Qëndroj përballë dhe të shikoj me mall,
Bjeshkë dashnie e malli më bëri ti këndoj sot malit ,
I këndoj e poezi i kushtoj.
Po të shikoj e kujtoj çdo lot e sakrificë,
tokë e imja e dashur unë të dua e nuk të harroj,
Më sjell pranverën e mbushur me dashuri e paqe sepse kjo ishte liria,
O male e tokë e imja…
Poezi nga: Shaha Hyseni