Kundërspin: Nikolloski shtrembëron të vërtetën për përdorimin e gjuhës maqedonase sipas Marrëveshjes së Prespës

Nënkryetari i VMRO-DPMNE-së, Aleksandar Nikoloski, shtrembëron të vërtetën kur thotë se neni 7 i Marrëveshjes së Prespës e ndalon përdorimin e gjuhës maqedonase jashtë territorit të shtetit. Neni 7, pika 4 e Marrëveshjes së Prespës i referohet qëndrimit deklarativ të Shkupit zyrtar se asgjë nga identiteti i palës maqedonase në shtetin maqedonas, përfshirë edhe gjuhën, nuk i referohet territorit të pjesës veriore të Greqisë dhe se ato janë nuk ka lidhje me historinë e lashtë. De fakto, zyrtarisht Shkupi heq dorë jo vetëm nga historia e lashtë, por edhe nga pretendimi zyrtar për ekzistencën e një pakice maqedonase atje, por në asnjë mënyrë kjo nuk mund të interpretohet si ndalim i të folurit të gjuhës atje apo kudo tjetër në botë, shkruan Vërtetmatësi.

Shkruan: Теоfill Bllazhevski

Nënkryetari i VMRO-DPMNE-së, Aleksandar Nikoloski, në një intervistë për TV Alfa, ka deklaruar dy rrotullime(spine), njëra prej të cilave i referohet nenit 7 të të ashtuquajturës Marrëveshja e Prespës:

“Spin: Pasojat e marrëveshjeve të dëmshme ende nuk janë ndjerë. Përndryshe tjetër është propaganda, tjetër gjë e vërteta. Propaganda zgjat për një periudhë të caktuar kohe dhe pas kësaj vjen e vërteta. Sa i përket gjuhës, unë edhe në bisedat me ju para katër viteve kur analizuam Marrëveshjen e Prespës, një nga gjërat që vura re më shumë ishte trajtimi i popullit maqedonas dhe gjuhës maqedonase sipas kësaj të ashtuquajture Marrëveshja e Prespës. Neni 7 është i qartë atje dhe fatkeqësisht është në përputhje me atë që thonë tani autoritetet greke. Aty gjuha maqedonase përkufizohet si e kufizuar vetëm në territorin e Republikës së Maqedonisë së sotme dhe është e ndaluar të përdoret termi gjuhë maqedonase kudo jashtë territorit të Maqedonisë”.

[Burimi: Курир.мк – Nikolloski:…; Data – 09.01.2023]

Kundërspin: Njeriu i dytë në partinë më të madhe parlamentare opozitare, VMRO-DPMNE, Aleksandar Nikoloski shtrembëroi të vërtetën për përdorimin e gjuhës maqedonase sipas nenit 7 të Marrëveshjes së Prespës, duke pretenduar se “gjuha maqedonase është e kufizuar në territorin e Republikës së sotme të Maqedonisë”.

Gjegjësisht, aty definohet gjuha maqedonase e kufizuar vetëm në territorin e Republikës së Maqedonisë së sotme, dhe është e ndaluar të përdoret termi gjuhë maqedonase kudo jashtë territorit të Maqedonisë, thotë Nikoloski, që është spin.

“Vërtetmatësi” ka rishikuar tekstin e Marrëveshjes për zgjidhjen përfundimtare të dallimeve të përshkruara në rezolutat e OKB-së… gjegjësisht marrëveshjen përfundimtare për zgjidhjen e kontestit maqedono-grek për emrin dhe për partneritet strategjik, veçanërisht nenin 7, dhe për këtë arsye po e vendosim këtu në tërësi atë nen:

1 Palët pranojnë se kuptimi i tyre përkatës i termave “Maqedoni” dhe “maqedonas” i referohet një konteksti të ndryshëm historik dhe trashëgimisë kulturore.

2 Në lidhje me Palën e parë, këto terma tregojnë jo vetëm zonën dhe njerëzit në rajonin verior të Palës së parë, por edhe karakteristikat e tyre, si dhe qytetërimin, historinë, kulturën dhe trashëgiminë helene të atij rajoni që nga lashtësia deri në ditët e sotme.

3 Në lidhje me Palën e dytë, këto terma nënkuptojnë territorin e saj, gjuhën, popullin dhe karakteristikat e tyre, me historinë, kulturën dhe trashëgiminë e tyre, të cilat janë veçanërisht të dallueshme nga ato të përmendura në nenin 7, paragrafi (2).

4 Pala e dytë deklaron se gjuha e saj zyrtare, gjuha maqedonase, i përket grupit të gjuhëve jugosllave. Të dyja palët deklarojnë se gjuha zyrtare dhe tiparet e tjera të Palës së Dytë nuk kanë lidhje me qytetërimin, historinë, kulturën dhe trashëgiminë e lashtë helene të rajonit verior të Palës së parë.

5 Asnjë dispozitë e kësaj Marrëveshjeje nuk synon në asnjë mënyrë të dëmtojë, modifikojë ose ndikojë përdorimin nga qytetarët e secilës palë.

Siç mund të shihet, në pesë pikat e këtij neni të Marrëveshjes, askund nuk përmendet kufizimi i përdorimit të gjuhës maqedonase në territorin e Republikës së Maqedonisë, siç thotë Nikoloski. I vetmi nen që flet drejtpërdrejt për gjuhën është pika 4 e nenit 7 të Marrëveshjes, i cili i referohet përcaktimit të gjuhës maqedonase nga Republika e atëhershme e Maqedonisë:

Pala e dytë deklaron se gjuha e saj zyrtare, gjuha maqedonase, i përket grupit të gjuhëve jugosllave. Të dyja palët deklarojnë se gjuha zyrtare dhe tiparet e tjera të Palës së dytë nuk kanë lidhje me qytetërimin, historinë, kulturën dhe trashëgiminë e lashtë helene të rajonit verior të Palës së parë – thuhet në paragrafin 4 të nenit 7.

Me fjalë të tjera, me këtë paragraf të Marrëveshjes, Shkupi zyrtarisht heq dorë nga çdo lidhje e origjinës, kulturës, identitetit dhe gjuhës me “qytetërimin e lashtë helen, historinë, kulturën dhe trashëgiminë e rajonit verior të Palës së parë”, d.m.th. ajo që këtu në bisedë quhet Maqedonia e Egjeut. Gjegjësisht, përveç lidhjeve me qytetërimin e lashtë, kjo klauzolë i jep përparësi palës së parë, Greqisë, të thotë se në vendin e tyre nuk ka asnjë minoritet maqedonas që flet gjuhën maqedonase dhe se ata janë pjesëtarë të popullit maqedonas që jeton në Greqinë veriore.

Dhe nuk ishte sekret as atëherë dhe as sot. Këtë e thanë publikisht nënshkruesit e Marrëveshjes nga pala maqedonase (Nikola Dimitrov), duke shtuar se thelbi i kompromisit është që, megjithatë, të njihet veçantia e popullit maqedonas, ekzistenca e tij, duke përfshirë, para së gjithash, gjuhën maqedonase dhe nuk do të kontestohet nga Greqia, ndërsa pakica maqedonase në veri të Greqisë do të vazhdojë të pretendojë dhe ushtrojë të drejtat e saj përmes mekanizmave të tjerë ndërkombëtarë, dhe jo përmes ndërhyrjes së drejtpërdrejtë të RMV-së apo ndonjë marrëveshjeje dypalëshe për këtë çështje.

Por askund, ose më saktë me asnjë fjalë të vetme, nuk përmendet ndalimi i përdorimit të gjuhës maqedonase, qoftë edhe në territorin e Greqisë veriore, konkretisht në Maqedoninë e Egjeut, dhe as një ndalim i tillë nuk mund të përfshihet në një marrëveshje ndërkombëtare.

Aq më pak, megjithatë, ka dispozitë me të cilën gjuha maqedonase mund të flitet dhe të paraqitet si zyrtare vetëm në territorin e Republikës së Maqedonisë së atëhershme, gjë që Nikoloski e pohon në fund të përgjigjes së tij (..asnjëra nuk e lë mundësinë se dikush jashtë territorit të Maqedonisë mund të flasë gjuhën maqedonase” – në min 61 të emisionit).

Madje, me këtë Marrëveshje, siç thotë edhe titulli i saj i gjatë, eliminohet mosmarrëveshja, mbyllen dispozitat e dy rezolutave të OKB-së dhe zyrtarisht Ish Republika Jugosllave e Maqedonisë, akronimi me të cilin ne jemi anëtarë të OKB-së që nga viti 1993, deri në nënshkrimin e Marrëveshjes së Prespës, anulohen dhe që atëherë ne paraqitemi në OKB si Republika e Maqedonisë së Veriut, me gjuhë zyrtare në shtetin maqedonas.

Bazuar në këto fakte, pohimi që Nikoloski dha si përgjigje se prokurori publik në Greqi e ndaloi ekzistimin e klubit në gjuhën maqedonase në Lerin, duke iu referuar marrëveshjes së Prespës, mund të vlerësohet si shtrembërim i së vërtetës, dmth spin. Prokurori publik mund të ketë marrë një vendim të tillë, por nuk ka bazë në nenin 7 të Marrëveshjes së Prespës, siç Nikoloski e shtrembëron të vërtetën.

Ose siç thotë edhe vetë Nikolloski “një gjë është propaganda, tjetër gjë e vërteta”. Në këtë rast, Nikolloski e shtrembëron të vërtetën.