PËR FRYMËZUESIN E LIRISË!
Profesor!
Halil Alidema një mendimtar
Një djalë i mbarë dhe veprimtar
Në trojet shqiptare
Dhuratë nga zoti na ka ardhë
Profesor!
Koha po kalon e vlera jote
Sot shumë po na mungon
Shqiptarët tanë po humbasin davan!
Kanë mbetur në udhëkryq-duarkyç!
Profesor!
Më kujtohet shumë mirë
Kur na flisje për një atdhe e një fole
Të cilën rrugë të tërëve na shtrove ne…
Profesor!
Nuk po ka më as burrni as bujari
Ashtu si artikulove zërin për liri
Si punove me këtë rini
Të mësojmë të mbrohemi nga kjo Serbi!
Profesor!
Shtetit i quajtur Serbi
I the je shtet kriminel
Sepse për popujt e tjerë
Mendonte vetëm për ferr!
Shkaktoi shumë masakra!
Profesor!
Mbi njëzetëepesë vjetë për ty
Asgjë askush nuk ka shkruar
Këngën e jetës shqiptarët
E kanë harruar
Të vërtetën më anashkaluan
Me keqardhje po duhet me treguar
Nuk dinë asnjëri për ta mësuar
As këngën e lirisë
Nuk dinë më për ta cituar
As heroizmin tëndë
Ende se kanë pranuar
Shtete shqiptare
Edhe kemi, edhe nuk kemi!…
Profesor!
Pse hero nuk po të shpallin?
Meritat tuja po ja lënë djallit!…
Na shkelen djersën që rrjedhte prej ballit!
Shkelen mbi gjakun e mbi lirinë
Nuk po dinë të ndertojnë as demokracinë!
Po njëmijë lojëra po bëhen mbi ne!
Pse me vetëdije anashkaluan fjalën atdhe
Nuk e thotë askush ku ma hutuan këtë fole
Se në cilën rrugë po ecim ne!
Pse në tonin atdhe
Qielli ende vazhdon të ketë shumë re?
Retë e zeza mbi atdhe!
Profesor!
Unë përherë po pyes vend e pavend
Pse nuk ka vendim në asnjë kuvend
Pse qobanët kanë mbetur pa mendë
Mbetën vetëm duke ngarenë…
Profesor!
Unë po e dua me njëmend
Të drejtën e mohuar
Të tërë deri tani gabimisht
Këngen ta kënduan
Pa pyetur si e gatuan?
Nuk di as kush asgjë
Për melodinë si e komponuan
As zemrat tona si kanë reaguar
Te publiku-popull
As mendjet e shumta
Si kanë gjykuar?
Profesor!
Nuk di askush kur?
As budallai pse kështu ka shkruar?
Asgjë ende nuk është gjurmuar!
Pa pyetur askendë kanë raportuar
Rapsodi çuditrisht pozitivisht ka kënduar…
Profesor!
Vdekja jote shumë na patë hutuar!
E parakohshme është komentuar?
Në çastin e vdekjes afër…
Askush s’të ka ndihmuar?
Dhe pas lufte gjërat kanë ndryshuar
Kështu shqipet filluan me jetuar
Pa kriter e hierarki
E mbushën vendin me faqezi
Duke grabitur tërë atë pasuri
Sikur po mbushnin amanetin
E armiqsores Serbi!
Për ta shkatrruar
Tonën demokraci…
Dhe të gjitha vlerat
Që quhen shqiptari!
Profesor!
Kot na mësove
Aq shumë për histori
Prapë mentaliteti ynë
Ka plot ligësi
Nuk ndikoi t’na japë
Të merituarën fuqi
Të tërë u zhyten
Shumë në dinakëri
Që po shkatrrojnë edhe sot
Këtë atdhedashuri
Nuk ditën as nuk mësuan
Këngën e lirisë për ta cituar
Të ardhmen për ta ndërtuar…
Profesor!
Fjaltë e tuja nuk i citon më njeri
Se i përgjigjen vlerës demokraci
Dhe gjithmonë edhe sot godasin
Në armiqsoren Serbi!
Historia jonë e re ka mbetur
Për një ditë tjetër të re
Ashtu siç rrugën
Ti na shtrove ne
Për një shtet e për një atdhe
Për të gjitha shqipet
Më e shtrenjta fole!
Vepra jote mbetët
Përherë prezent ndër ne…
Safet Sadiku
(Kushtuar Mr. Halil Alidemës)
