Fëmijët me zhvillim atipik janë heronj të vërtetë, në RMV tonë të stigmatizuar, në botë të dekoruar

Deki, i cili ka mësuar të luajë vetë fizarmonikën edhe pse nuk sheh mirë, është vetëm një nga fëmijët me zhvillim atipik, të cilët janë heronj të vërtetë, të njohur dhe të dekoruar në botë ashtu siç e meritojnë, raporton Meta, përcjell Portalb.mk.

Medaljet e tyre të fituara në not, në vallëzim, madje edhe në konkurse shkencore ndërkombëtare dëshmojnë se sa mundim dhe dashuri japin dhe investojnë ata në atë që bëjnë. Në fund të vitit të kaluar në garat ndërkombëtare për talentë të rinj dhe novatorë ata shkëlqyen dhe nën mentorimin e dr. Dragan Jovanov fituan 15 medalje, prej të cilave 14 të arta dhe një të argjendtë.

Ata morën pjesë në gara në fushën e suplementeve dietike për forcimin e sistemit imunitar, mbrojtjen nga viruset, sëmundjet kancerogjene, sëmundjet neurologjike dhe sindromën Down dhe nuk është jo modeste të thuhet se kanë arritur suksesin më të madh historik që ndonjëherë e kanë arritur fëmijët me aftësi të kufizuara në vend dhe në botë.

Suzana Stojanovska nga Dozë Lumturi (Doza Sreqa), duke i kujtuar sukseset, në një bisedë me Meta.mk e rikujtoi sa i madh kishte qenë gëzimi i këtyre të rinjve kur e kanë kuptuar se ishin fitues, ndërkohë që për të marrë medaljet, është dashur të kërkojnë ndihmë për shkak se nuk kanë pas para për të paguar postën.

“Për të marrë medaljet, financiarisht na ka ndihmuar, ish drejtori Qendrës së Inovacionit dhe kryetar aktual i Komunës, Goran Gerasimovski, Duke qenë se shërbimet e DHL janë shumë të shtrenjta ashtu që çmimi për dërgesa të mëdha, si kjo e jona me 10 medalje, arrijnë deri 300-350 euro”, tha Stojanovska.

Tani, Ilina, Deki, Anja, Niki dhe shoqet e shokët tyre nga OJQ Qendra Ditore Doza Sreqa dhe Trisomia 21 në Qendrën Ditore të Sindromës Down pak ditë përpara se të festojnë ardhjen e “Gjyshes Marta” dhe 8 Marsin, duke respektuar traditën dhe trashëgiminë kulturore, pa pushim  bëjnë punime të bukura dore që për disa vite nuk kishim mundësi t’i blinim.

“Vërejtëm se vitin e kaluar dhe një vit më parë njerëzit kërkonin të blinin martinka, por nuk i gjenin. Prandaj këtë vit vendosëm të bëjmë më shumë për t’i dhuruar”, na thanë ata, ndërsa gishtat e tyre kalonin nëpër fijet kuq e bardhë. Nën sloganin “1000 martinka për 1000 dëshira për lumturi”, këta fytyra gazmorë do t’i dhurojnë martinkat pas disa ditësh në City Mall, Shkup.

Bëjnë edhe kartolina urimi për 8 Marsin, të cilat fillimisht i bëjnë nga letra të ricikluara, e më pas i zbukurojnë me teknika të ndryshme. Ndërsa tavolina e tyre mbushej gjithnjë e më shumë, ata kujtuan gjithçka që u kishte munguar në periudhën e kaluarën për shkak të pandemisë me kovid.

Ilina, të cilën pothuajse të gjithë e njohin nga skena e fuqishme në video klipin e Eurovizionit për këngën “Krenare” (Gorda), në fund të tetorit të vitit të kaluar, pas performancës premierë të Korit të Parë Gjithëpërfshirës (inkluziv) na tha se dëshira e saj është të bëhet futbolliste e suksesshme.

Ajo tani është e pikëlluar, pasi për shkak të pandemisë me kovid ende nuk mund ta realizojë ëndrrën e saj dhe të fitojë gati 25 medalje. Por nuk dorëzohet dhe ambiciet e saj sa shkon e rriten. Dëshiron të konkurrojë në skijim dhe hokej në një nga Lojërat e ardhshme Olimpike Dimërore. Megjithatë, derisa të vijë ai moment, Ilina bën ëmbëlsira të shijshme me qershi dhe dardha. Gjithashtu kënaqet duke e vizituar kopshtin urban “Bostanie”, ku së bashku me anëtarët e Ansamblit gjithëpërfshirës të Kolektiv Veternica mëson për kopshtari.

Ndonëse të gjithë këta fëmijë ndihen të pranuar nga shokët e tyre dhe në shkollat ​​ku mësojnë, janë të zhgënjyer që ende ka fëmijë me nevoja të veçanta si Ëmbla Ademi nga Gostivari, të cilët përballen me diskriminim. Ata e kujtojnë me keqardhje ngjarjen për të cilën ka reaguar edhe presidenti Stevo Pendarovski.

Niki, i cili nuk heziton fare të ngrihet dhe të flasë në shenjë proteste për mbrojtjen e të drejtave të nënave të vetme, mbështetjen në mënyrën e tij e shprehu edhe për Ëmblën.

Ai e di që kur të ketë ai nevojë për pak ngushëllimi, shoqja e tij pa ngurruar aspak do ta përqafojë dhe do ta motivojë, duke i thënë se të gjithë e duan.

Stojanovska thotë se edhe pse prindërit e fëmijëve me zhvillim jotipik kanë qasje në ambientet ku mësojnë fëmijët e tyre, shembuj si ai me Ëmblën ndodhin edhe në Shkup, por jo në nivel aq radikal.

“Ne menduam se kishim mbaruar ndërgjegjësimin e publikut, sepse ka vite që flasim për të njëjtën gjë. Por kjo tani sikur na hodhi në tokë, sikur nuk kemi bërë gjë deri tani”, tha Stojanovska e zhgënjyer.

Ajo ka thënë se natën që ka lexuar lajmin për Ëmblën është tronditur dhe mendon se për rastet e tilla nuk duhet të heshtet.

“Gjithçka që heshtet është në dëm të fëmijëve. Sidomos për shkakun se ajo vajzë ka mësuar jashtë shkollës në ndonjë dhomë të veçantë në kushte sub-standarde, që nuk lejohet. Është një traumë shtesë për një fëmijë tipik pot të veprohet ashtu, e jo më për ndonjë fëmijë me nevoja të veçanta”, tha Stojanovska.

Lajme të ngjashme

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button