Rina Osmani: Në të ardhmen e shoh veten si një ‘muziko-terapiste’ (VIDEO)

Vitin e kaluar, Rina Osmani filloi studimet në drejtimin e psikologjisë. Por, ajo ka një lidhje shumë të ngushtë edhe me muzikën. Rina është marrë me muzikë dhe art që në moshë të hershme. Ajo vazhdimisht mundohet të kontribuojë në shoqëri, në nxitjen e mendimit kritik te të rinjtë edhe në sferat siç është aktivizmi, ka marrë pjesë në konferenca lokale, rajonale dhe globale, si dhe angazhohet në promovimin e projekteve multikulturore dhe shkencore. Gjithë këtë arriti ta kultivojë pas përzgjedhjes si Alumni Koordinatore në Këshillin Amerikan, rrjetin e gjërë të YES Alumnive, shkruan Portalb. 

Intervistën me Rinën e nisëm me historinë dhe lidhjen e ngushtë që ajo ka me muzikën. Në skenë Rina ka pasur mundësi të këndojë solo, në kor, si dhe me praninë e orkestrës dhe ajo ndau me ne eksperienca të ndryshme që ka kaluar.

“Solo këndimi është pak më i vështirë pasi që kërkon shumë më shumë ushtrim dhe gjatë performimit kërkohet të aktrosh, të vësh në pah emocionet dhe ta mbizotërosh/eksplorosh stilin personal. Ndërsa këndimi në kor është ekperiencë edhe më e bukur, pasi që ndjehesh një me të tjerët dhe e trajnon veshin me harmoni apo vija melodike të tjera nga e jotja. Në fund, këndimet me orkstër janë kulmi i seriozitetit, po edhe gdhendjes tënde si këngëtare profesioniste.” u shpreh Rina.

Pjesëmarrja e Rinës në ansamble dhe performanca ka qenë çdo herë një përvojë e cila jo vetëm që i ka dhuruar kënaqësi shpirtërore por edhe e ka edukuar dhe ka transformuar një version të ri të vetes.

“Ndonjëherë kam ndjesinë sikur unë u zhyta në muzikë rastësisht. Ishte një zgjedhje eksprimentale, sa për ta provuar përshtatjen time në këtë sferë. Mendoj që udhëheqjen dhe inspirimin e kam plotësisht nga mësuesja ime e kantos e cila më ka përkrahur në çdo hap dhe më ka motivuar me fjalë të mira, buzëqeshje konstante dhe një ligjërim me standarde perëndimore.” tha Rina.

Rina bën një lidhje shumë të bukur mes psikologjisë dhe muzikës. Ajo në të ardhmen e afërt e sheh veten si një muzikoterapiste, një sferë jo shumë e njohur në vendin tonë. Ndërsa në vazhdim Rina shpjegoi për ne se çfarë ndikimi ka muzika në organizmin tonë:

“Para se të flasim për organizmin tonë, duhet potencuar se ka lloje të ndryshme të muzikës (jazz, blues, klasik, rock, ritmike), të cilat mund të emetohen nga instrumente të ndryshme. Tani, cila ka qenë përvoja jote e parë me muzikë? Nëse e analizojmë thellësisht këtë pyetje, pa marrë parasysh percepcionin tënd rreth muzikës, përgjigjja do të jetë muaji i pestë kur ke qenë në barkun e nënës. Në muajin e pestë të shtatëzënisë, fetusit i zhvillohen shqisat e dëgjimit. Duke pasur parasysh këtë fakt, është shumë e rëndësishme që bebeve mos u ekspozohet muzikë e cila ka një ritëm të shpejtë, pasi që ajo rezulton me rrahje më të shpejta të zemrës duke e shqetësuar fetusin. Nga ana tjetër, muzika e qetë klasike është zgjedhje më e rekomanduar për një përvojë të parë me muzikën.” Tha Rina Osmani.

Një prespektivë tjetër psikologjike rreth muzikës është ajo e psikologjisë evolutive. Muzika dhe arti kanë qenë prezent te njerëzit edhe para se të flisnin. Këndimi si dukuri vërehet edhe te kafshët, siç janë zogjtë, balenat, të cilat prodhojë tinguj për komunikim. Efekti i muzikës përdoret edhe në përmirësimet e çrregullimeve të lëvizjeve, si për shembull stimujt ritmik të dëgjimit janë treguar se e përmirësojnë aftësinë e ecjes së pacientëve me sëmundjen e Parkinsonit dhe me goditje në tru.

“Shëndeti mendor është esenca për një jetë të lumtur. Muzika ka aftësinë që të krijon përvoja të këndshme dhe reagime pozitive emocionale. Kur dëgjojmë muzikë shihet një aktivizim në rajonet e trurit, si amigdala, striatumi ventral, truri i mesëm. Të gjitha këto fusha aktivizohen edhe në situata të tjera të këndshme emocionale. Pra, në jetën e pëditshme, trupi ka një bombardim nga neurotransmetuesit, siç janë dopamina, serotonina dhe oksitocini.”tha Rina.

Ndërsa mesazhi që ajo përcolli për të gjithë artistët e rinj është që të jenë sa më kreativ, më origjinal, më autentik dhe të mos shqetësohen nga kritikat dhe paragjykimet që njerëzit i kanë për ta dhe më e rëndësishmja është që të kënaqen me punën që bëjnë.