MASKAT

Tingëllon si diçka e dhimbshme. Por në mënyrë figurative, shumë prej nesh e bëjnë këtë çdo ditë kur fshehim identitetin apo ndjenjat tona të vërteta,kur i shtypim mendimet tona apo kur veprojmë në mënyra të caktuara.

Disave ju pëlqejnë, dhe disa të tjerëve jo. Disa jemi të detyruar që t’i veshim për t’u përballur me jetën, dhe të tjera i mbajmë vullnetarisht dhe kemi frikë që t’i heqim. Kjo temë debatohet shpesh.

Disa komentues në rrjetet sociale apo jetën reale na nxisin të jemi vetvetja dhe origjinalë për hir të shëndetit tonë mendor dhe integritetit personal.

Të tjerë e mbështesin njëfarë shtypjeje të asaj që jemi në të vërtetë kur jemi në kontakt me botën e jashtme.

Në fakt që të dyja palët kanë disi të drejtë. Në kontekstet e duhura, maskimi i asaj që jeni në të vërtetë mund të jetë i shëndetshëm dhe çlirues. Dhe disa pengesa janë një pjesë themelore e një shoqërie funksionale. Por kur maskimi është një pjesë e përhershme dhe qendrore e punës apo e jetës suaj, diçka nuk shkon dhe problemi është serioz.

Ashtu siç një maskë kirurgjikale nuk mund të mbahet 24 orë në 7 ditë të javës, maskat tona metaforike duhet të hiqen.

Ka qe mendojnë se maskimi mund të jetë reale, pasi fshehja e fytyrës të mbron nga gjykimi i të tjerëve. Por nuk duhet të jetë kështu. Mendoni pak për ndjesinë që keni kur ndodheni në një mjedis ku nuk njihni absolutisht askënd, nuk mund te vëreni realitetin e personave qe ju rrethojnë, nuk munde ti njihni maskat qe kane e qe nuk duken.

Ne e hasim te”maskuar”brenda një turme, edhe kur i njohim të gjithë rrotull nesh.

Për këtë mjafton të shihni fytyrat e njerëzve në ekstazë gjate nje bisede me nje mike,me nje profesionist te nje profesioni,mes bashkëshortëve,etj. Pra maskimi i ndjenjave bëhet problem kur nuk është i vullnetshëm. Në shumë raste ne ndihemi të detyruar t’i fshehim emocionet tona të vërteta, sidomos kur ato janë negative.

Por një maskë e tillë është shumë e vështirë për t’u mbajtur. Mendoni pak për të ashtuquajturën “Buzëqeshja Pan Am”, që i referohej stjuardesave të kompanisë së njohur ajrore, të cilat udhëzoheshin t’u buzëqeshnin pasagjerëve pavarësisht se çfarë ndjenin nga brenda.

Buzëqeshjet e vërteta që burojnë nga lumturia, nga ajo falce, goja bën detyrën e saj, por sytë nuk arrijnë të bashkëpunojnë.

Eksperimentet tregojnë se zakonisht njerëzit arrijnë të bëjnë dallimin midis buzëqeshjeve të vërteta dhe atyre të rreme, për shkak të atij ndryshimi rreth syve. Prandaj mund ta dalloni nëse dikush është i lumtur edhe pas maskës së tij anti-Covid, dhe maskimit pa maska.

Një botë në të cilën të gjithë mund të shprehen plotësisht lirshëm, është e paimagjinueshme dhe ndoshta edhe e padëshirueshme. Por ne mund t’i maskojmë dhe ç’maskojmë ndjenjat tonë në mënyra më të shëndetshme nga sa jemi mësuar deri tani.

Të gjitha pushimet e mira kanë një element të përbashkët:Ato ndalin për pak kohë përgjegjësitë dhe oraret tona të pandërprera, në mënyrë që të pushojmë pa u ngacmuar nga angazhimet tona. E njëjta ide vlen edhe për përgjegjësinë e të qenit vetja.

Energjia e nevojshme për të ruajtur identitetin tuaj ndoshta është më e madhe se sa e kuptoni,dhe gjetja e një mënyre për t’u shkëputur nga”maskimet”për pak kohë mund t’ju ndihmojë të rifitoni energjitë. Angazhimi në aktivitete të zgjuara, si komunitetet fetare dhe ritualet fetare janë forma me e mire per te qene origjinal,se ka një Zot që të sheh gjithmonë.

Është klasike: Fëmijët janë të maskuar gjatë gjithë ditës, por ata e heqin maskën sapo takojnë prindërit e tyre, pasi e dinë se janë emocionalisht të sigurt për ta bërë këtë.Por te rriturit këtë e bëjnë në mënyrë te planifikuar, qe rrallë here janë autentik.

Marrëdhëniet tuaja më të rëndësishme, ato tek të cilat investoni pjesën më të madhe të kohës dhe energjive tuaja, qofshin ato personale apo profesionale, kërkojnë që ju të jeni në gjendje të jeni vetvetja.

Sado rraskapitëse që mund të jetë maskimi, lejimi i rënies së saj mund të jetë një perspektivë e frikshme nëse nuk ju pëlqen veçanërisht ajo që ajo fsheh. Ndoshta ju vjen turp që ju mbani përbrenda zemërimin armiqësinë apo trishtimin që ndjeni.

Në raste të tilla, të qëndruarit i maskuar do të thotë të humbasësh një mundësi për t’u përballur me realitetin dhe për të bërë disa ndryshime pozitive. Studimet kanë treguar se vetë-pranimi mund të reduktojë ankthin dhe të mbrojë qasjen tuaj përballë pengesave, dhe nuk lidhet me depresionin. Ju mund të ndryshoni edhe tiparet e personalitetit që nuk ju pëlqejnë tek vetja juaj. Por kjo gjë kërkon ndershmëri dhe ndërhyrje të ndërgjegjshme.

Shkruan: Mexhit Emurli