Xhāmi
I veturës.
Rrëmujë, pasdite.
Nervozë përbrenda.
Nxehtësi.
Nga e majta, afrohet një njeri.
Një dorë zgjatet.
Sikur më thotë “qetësi”.
-4 celsius, flokët e ngrira, sytë gri.
Dora m’dridhet.
Dhimbje, ç’ndjesi.
Empati.
Copë zemra.
Ku iku, ç’bëj tani?
Mos ish’ hije.
Jo mor, ish’ njeri mu si ti.
Ç’hëzër?
Bamirësia do shpejtësi.
E mbyll, xhamin me huti.
Dimër, për lypsarin, tragjedi
Për të mjerin, pranë rrugës, nën një bli!
Poezi nga Ali Pajaziti