`i plagë digjet
vashat e portokajtë në degë
e hija e tyre e rënë në ujë
mes tyre ëndrra e pastaj pika gjaku
lart mbi dumnicë hëna e njëjtë
e mbytur pak në borë e në flakë
e telat gjemborë e varret
e aty nëna dhe dhembja e gjallë
lumi e jallia hijesh e asfodela
ja buzë jeta e vdekja e prapa
e tri psherëtima e `i plagë digjet
në lulen që e mbaj në duart ngrirë
me kaq dashuri dhe kaq mall
Poezi nga Nexhat Halimi