Tatuazh i shpirtit
Retushoj frymën e shpirtit
E pabesueshme si ngel tatuazhi
Në lëkurën e paprekur të vetes
Një hartë shtatë udhë e kroi bri pyllit
Një portret atdheu dhe një zog në qiell
Ia përcaktoj gjakut rrjedhat
Mbi gur i përcaktoj kufijtë
Bëj tatuazh në lëkurën e shpirtit
Ja gjeografia e dhembjes me flamur
Ja ngjyrat e ndezura gjaku
Shtatë ngjyra e ylber s` është
Mbi plagët dëgjohet himni
Mbi fjalët rrëshqet gjarpri i rrënjës
E tingëllima e rrjedhës së ujit në gur
Ja dhe pika e gjakut tim në drunjtë
Në lulet në fluturat në barin e kallinjtë
E dridhjet e natyrës së vjetër
Në ndërlidhje me udhët që ikin
E gjithnjë kthehen aty nga nisen
Nuk mund të ikësh askund shpirti im
Pa e marrë me vete gjithë atdheun
Poezi nga Fatmire Duraku
