Sopoti – montimi më monstruoz nga ana e sistemit shteteror
Prej sot, banorët e fshatit Sopot të Kumanovës janë qytetarë të lirë. Një padrejtësi monstruoze e bërë në vitin 2003 ndaj 11 banorëve të pafajshëm shqiptarë nga ana e organeve shtetërore të Republikës së Maqedonisë, zbardhet pas një historie 15 vjeçare , persekutimi, vuajtjesh, dënimi e burgimi ndaj tyre. Shteti e montoi rastin, shteti i dënoi padrejtësish por, prapë shteti, se kush tjetër, e zbardhi rastin dhe e vuri drejtësinë në vend. Sepse, vetëm shteti ka ,,mekanizma,, madje edhe të montojë raste e procese gjyqësore ndaj qytetarëve të pafajshëm dhe ti dënoje ata në mënyrë drakonike.
Prokuroria speciale sot me 19 mars 20018 e tërhoqi aktakuzën ndaj 11 banorëve të Sopotit të dënuar për vepër më të rëndë penale ,,terrorizëm,, dhe kështu jo vetëm që vulosi se banorët e Sopotit nuk e kishin vënë minën shpërthyese dhe nuk janë fajtorë për vrasjen e dy ushtarëve të NATO-s por, gjithashtu në një fare mënyre zbardhi edhe fytyrën e organeve të drejtësisë së Republikës së Maqedonisë dhe shtetit ne tërësi. Ky vendim, profesional dhe i guximshëm i prokurorisë speciale u jep shpresë dhe besim qytetarëve se sundimi i ligjit dhe i së drejtës patjetër duhet të gjejnë zbatim edhe në Republikën e Maqedonisë.
Jemi te vetëdijshëm se kjo drejtësi e vonuar shumëvjeçare nuk mund t’i fshijë vuajtjet e banorëve të Sopotit, sepse ata kanë qenë në përmasa të atilla që thellë janë ngjitur në shpirtin, trupin dhe kujtesën e tyre, por është shumë ngushëllues fakti se ata nuk janë ,,terroristë,, dhe nuk janë fajtorët e vrasjes së dy ushtarëve të misionit të NATOS në Maqedoni.
Tani, banorët e Sopotit nuk janë vetëm qytetare të lirë por, edhe simbol qëndrese dhe heronjtë tanë te gjalle që mbijetuan dhe rezistuan njërin ndër proceset e montuara gjyqësore më monstruoze dhe më çnjerëzore, nga ana e sistemit shtetëror . Tani që u zbardh e vërteta, banorët e Sopotit nuk kanë më pse të frikohen, tani, le të turpërohen, le te frikohen dhe le te përgjigjen ata që e montuan rastin.
Pas dëshmimit të pafajësisë, banorët e Sopotit i pret edhe një betejë e gjatë me organet e shtetërore, beteja për dëmshpërblim moral dhe material.
Rasti ,,Sopoti,, tani e tutje duhet të jetë një leksion i madh për të gjitha institucionet që merren me drejtësi. Madje, ky rast duhet të hyjë edhe në programin mësimor të studentëve të fakulteteve të drejtësisë të Republikës së Maqedonisë, e më gjerë, që të mësojnë se si nuk duhet të veprojnë, se si duhet ta ndajnë drejtësinë nga padrejtësia.
Në mars të vitit 2003, në afërsi të fshatit Sopot të Kumanovës, nga një shpërthim bombe humbën jetën dy ushtarë te Misionit të NATO-s, ne Republikën e Maqedonisë dhe një qytetar.
Autorja e këtij teksti në kohën që kishte ndodhur ngjarja ishte Zëvendëse e Avokatit të popullit dhe në këtë cilësi menjëherë kishte dalë në vendngjarje nëpër shtëpitë e bastisura, si dhe kishte vizituar dhe biseduar edhe me disa të paraburgosur, në mesin e të cilëve edhe me Ramadan Bajramin ,,dëshmitarin kryesor të ngjarjes,,. Avokati i popullit në raportin e përgatitur enkas, kishte konstatuar se dëshmitari kryesor Ramadan Bajrami deklaratën e tij e kishte dhënë nën mjete të dhunës dhe shtrëngimit. Për këtë arsye Suzana Saliu në cilësinë e atëhershme të Zëvendëses së Avokatit të popullit ka dëshmuar dy herë për rastin ,,Sopoti,, një herë para Këshillit penal të Gjykatës penale Shkupi 1, dhe herën tjetër para Prokurorise speciale, duke mbrojtur në mënyrë të patundshme qëndrimin se banorët e Sopotit janë shpallur fajtorë vetëm nga një ,,dëshmi,, e dhënë nën dhunë. Lirimit te banoreve te Sopotit i paraprinë shume procedura te vështira nder te cilat edhe formimi I një Komisioni parlamentar për zbardhjen e se vërtetës ne te cilen deshmuan funksionare te larte vendas dhe ndërkombëtar ne mesin e te cilëve edhe Ambasadori i atëhershëm i NATO-s ne Republiken e Maqedonise zoti Bigman, i cili disa here e kishte përsëritur qëndrimin se sopotasit nuk e kishin bere krimin makaber, sepse nuk kishin motiv për një gjë të tillë. Ne njërën nga ,,bombat,, e publikuara nga opozita për të vërtetën e Maqedonisë shihej qarte se si dy funksionare me te larte te Ministrisë se Punëve te Brendshme flisnin ne mes vete se mbahen ne burg njerëz te pafajshëm dhe se Sopoti është rast i montuar. Presioni i argumenteve te forta beri qe para trupit gjykues te dëshmojnë të vërtetën edhe inspektore te atëhershëm te Drejtorisë për Siguri dhe Kundërzbulim, se dëshmia kryesore ka qenë e dhunshme.