Marrëdhëniet maqedono-ruse po hyjnë në fazë “të ashpër” ?
Marrëdhëniet maqedono-ruse përjetojnë një nivel historikisht të ulët. Qeveria e re maqedonase, e cila krijoi një axhendë ambicioze euroatlantike, një seri lëvizjesh të guximshme për të përmirësuar marrëdhëniet me fqinjët e saj, duke përshpejtuar zgjidhjen e mosmarrëveshjes për emrin me Greqinë, filloi të frenojë në mënyrë dramatike marrëdhëniet me Moskën, shkruan FLAKA. Rasti për incidentin më të fundit diplomatik, në një seri keqkuptimesh që zgjatën 6 muaj, kulmoi pas intervistës së Zoran Zaev në median malazeze “Antenna M”, ku kryeministri tha se pret një reagim të ashpër nga Rusia kur vjen koha për hyrjen tonë në aleancën e NATO-s dhe se ai ka marrë paralajmërime për rrezik për atentat.
Nëse diçka ishte e ashpër, atëherë është reagimi rus ndaj deklaratës së Zaevit.
“Ne kategorikisht deklarojmë se pretendime të tilla janë të pabazuara dhe konsiderohen të papranueshme. Na vjen keq për të njoftuar se ata e prishin atmosferën e besimit mes dy vendeve tona, dëmtojnë shumë bashkëpunimin reciprokisht të dobishme dhe përbëjnë konflikt deklarimet e këtilla nga Shkupi për të ndërtuar një bashkëpunim konstruktiv me Rusinë, dëshirën për të zhvilluar marrëdhëniet miqësore midis dy vendeve tona”, thuhej dje në reagimin e ambasadës ruse në Shkup.
Në konferencën e sotme për shtyp, Zaev u përpoq të ulte tensionin. Por përkeqësimi i marrëdhënieve me Moskën nuk është nga sot. Kronologjia e transmetimit të hapur të marrëdhënieve daton në fund të krizës politike maqedonase dhe përbërjen e komplikuar të shumicës së re. Pastaj, Moska do të marrte doreza diplomatike dhe do të ndërhyjë hapur në punët e brendshme të Maqedonisë, duke marrë anën e aleancës qeverisëse të atëhershme të Gruevskit.
“Nën sloganet pseudo-demokratike vazhdon ndikimi i thellë i jashtëm në forcat politike në Maqedoni. Qëllimi është i qartë, për ta pastruar Perëndimin me politikanët maqedonas, të cilët nuk janë favoritë, përkundër vullnetit të shprehur qartë të qytetarëve në zgjedhje në favor të koalicionit “Për Maqedoni më të Mirë” të kryesuar nga Nikolla Gruevski dhe BDI e Ali Ahmetit”, thuhej në reagimin nga MPJ ruse atë kohë.
Çka me ndihmën e Perëndimit, që Maqedonia vetë, dhe përmes disa zgjedhjeve lokale, vepron sikur të ishte pastruar me Gruevskin, por autoritetet, sikur të mos harrojnë Moskën për ndërhyrje.
Në gusht u hap një front i ri me Rusinë. Ministrja e Mbrojtjes Radmila Shekerinska, në një intervistë për Bloomberg, doli me qëndrimin se Maqedonia ka nevojë për anëtarësim në Aleancë për tu mbrojtur nga Rusia:
“Efektet në këtë qëllim strategjik nuk janë të dobishëm dhe jo miqësor. Ne pamë disa informata të skaduara, madje përpara zgjedhjes së qeverisë, për përpjekjet ruse për të ndikuar në fushat kyçe politike dhe të sigurisë. Dhe ne jemi të shqetësuar për këtë. Ne besojmë se anëtarësimi i Maqedonisë në NATO mund t’i japë fund këtyre përpjekjeve “.
Pas kësaj menjëher erdhi reagim nga MPJ-ja ruse nëpërmjet zëdhënëses Zakharova, e cila i quajti pohimet e ndërhyrjes në punët e brendshme të Maqedonisë si të ndërtuara dhe të pabazuara, duke i drejtuar ftesë Shekerinska.
“Duke pasur parasysh se viktima e mëparshme e “Bloomberg” ishte kohët e fundit kryeministri serb Ana Brnabiq, ne i bëjmë thirrje Agjencisë që të publikojë tekstin e plotë të intervistës, si dhe pamjet audio dhe video të bisedës me Shekerinska.”
Një kërkesë që ndryshe nga kryeminisrja serbe Brnabiq, ministrja maqedonase refuzoi ta bëjë këtë. Në intervistën fundit për Tv Telma, Shekerinska u përpoq të zbuste pikëpamjet e qeverisë maqedonase ndaj Rusisë.
Por tani për tani, të dy gjërat nuk shkojnë së bashku.
Për tango dhe grindje, gjithmonë duhen dy njerëz, por pyetja është se sa e mençur apo e nevojshme, për një vend të vogël si Maqedonia, të antagonizojë marrëdhëniet me një fuqi botërore si Rusia deri në atë masë.
Qëndrimi se ne e zgjidhim emrin dhe pastaj vjen automatikisht hyrjen në Aleancë është si një parajsë për Maqedoninë. Mungesa e aktiviteteve të dukshme rreth ambicieve tona të NATO-s nuk mund të shërbejë si një mbulesë për të bërë marrëdhënie me Rusinë. Nga ana tjetër, llogaritjet e brendshme politike janë gjithashtu të dukshme. Rrezikimi i marrëdhënieve me çdo vend, sidomos me fuqinë botërore, për shkak të pozicioneve të brendshme politike ose ndërpartiake është një veprim i papranueshëm dhe tërësisht i papajtueshëm.
Ndjenja është se si qeveria e re dëshiron të luajë një viktimë të Rusisë, ndërsa ekzagjeron rrezikun nga Lindja, ndërsa në të njëjtën kohë paraqet VMRO DPMNE-në si një fëmijë në Moskë.
