Ziliqari
Kur miku te uron sukses ,gezohet kur ti ngritesh
Dashakeqi mezi pret t’hutohesh e ne derte t’zhytesh.
Shpesh lëshon fjalet tek njerezit verdallë
Kur thoja ‘sbehet gjë’ me quanit të marrë!
Mendon si t’bën dëm,bile dhe rri pa gjumë,
Kurse në sy të qeshet,shtirret që t’donë shumë!
Rrinë me ata që të shajnë afron armiqte e tu!
Edhe ai që të ka braktisur fillon me i ndihmu!
Ziliqari mbi vehten nuk don askënd ta sheh me sy!
Pasi humb dashnin tek tjeret e mundon respekti qe kane ata per ty!
Sa e drejt zilia që nga zemra e ziliqarit buron,
Shkatërron t’njëjtin pronar ,ku fillon, mbaron!
Shpirtziu për të t’mposhtur ,shumë kurtha ti kurdis,
Për tu afru me tjerët shumë fjalë i qendis.
Një gjë mbaje mend ,ndesh shkruaje sllogan n’murë!
Ziliqari ti falë gjitha por suksesin kurrë!
Poezi nga Bujar Muça
