Atë natë, kur gjithçka u përmbys, qielli ishte yje plotë e hëna turpshëm bënte dritë, kur matur më fole të largohem përderisa shpirtrat rënkonin e vendosëm që shpresë për ne nuk ka se bota na dënonte Atë natë, njësoj si ty, duhet ta harroj kur qyteti ishte i përgjumur e rrugët lyer me dritë kur zemrës mbushur afsh mëkatare të egërsuar, askush krahë nuk i dilte Di Zoti për ne, atë që ne nuk e dimë edhe për atë natë si për çdo tjetër di për dashurinë
Lexo më tepërAtë natë…
