Nyja
…E tash gjithçka vjen lidhet nyje
që duhet zgjidhur herëdokur.
Mes tokë-e-qiellit asnjë fije
siç duhet shthurur, nuk u shthur.
Na vijnë së largu ca t’vërteta,
me shushurimë, me pëshpërimë.
Drithmohet hithra dhe lëpjeta:
jo zemra jonë, jo veshi ynë!
Ajme, si mblidhet-kutull vjeshta –
i lashti fat si një iriq!
Një garderobë sajon gënjeshtra
për të vërtetën lakuriq.
Dhe shkepet klithma gjer në yje
dhe sprapset-gozhdë përmbi qivur:
mes tok-e-qiellit asnjë fije
siç duhet shthurur, nuk u shthur.
