Çka na thotë Sizifi kur rikthehet tek guri
Vetë lufta drejt majave mjafton për të mbushur zemrën e njeriut. Duhet ta përfytyrojmë Sizifin të lumtur.
Albert Kamy
1.
Edhe gjërat që nuk mund t’i ngremë në majë vlejnë
qoftë vetëm për hir të përpjekjes
Kështu pastaj ato marrin peshë
dhe nuk iu nënshtrohen ligjeve të gravitetit
tërheqin përpjetë
Me rënie të lirë bien vetë gjerat e lehta
Dëshmitar kemi imagjinatën krijuese –
realitetin tonë përtej të gjitha kufizimeve
ku ideja e dorëzimit
mbahet në prangat e Sizifit
2.
Nuk është e vërtetë se s`mund të rri në paqe
me perënditë si shumë të tjerë
ku asnjëri nuk ia prish tjetrit tymin e duhanit
por është vesi im grindavec me u farku me majat e shtizave
me ato ma të helmtat që ngrisin çështje
të gjitha të kundërtave me iu ba e kundërta tjetër
dhe kurrsesi mesi
mesi është rrenë e madhe që na pajton
saherë duam me i shpëtu atij vesit grindavec
që permbys rendet
është pusi në të cilën prehet në besë imagjinata
prandaj nuk e kam zgjedhë mesin
kam zgjedhë me u rrëzu në ndonjë skaj
por që është skaji im
që është maja ime deri ku jam ngrite tue shtue peshë
dhe tue mos nigue me shkue pas tjetërkujt
as me u terheqë me litar 3 deri 5 metra
si makinat e prishta të mbetura në rrugë
ah, makinat, s`mberrin me to
ku mbërrin me këmbët tua
e me qenin tënd të larmë të bukur të sertë
që të tërheq përdore
të prin e ta tregon udhën
pasi ka mujtë me i këputë zinxhirët
e me dalë jasht teje
e me të qortue
saherë humbasish peshë.
Pal Ndrecaj