I lodhur…

Edhe pse nuk e kishte njohur ndonjëherë fjalën lodhje, këtë herë u lodh.

Mori rrobat në një valixhe, aq sa i mjaftonin deri në stacionin e rradhës dhe nisi udhëtimin drejtë të panjohurës, drejtë një stacioni të ri.

I kishte pëlqyer ndalesa e fundit, por nuk mund të qëndronte më, kishte ardhur koha për të ikur.

As kjo nuk kishte qenë një ndalesë përfundimtare, sa keq!

Ai kishte shpresuar se këtë radhë nuk do të ikte më, por iku i penduar, iku!

 

Shkëputur nga libri:”Të dua e panjohur”

Eroll Velija

Lajme të ngjashme

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button