Lulëzon lulja në kohë pranvere

Në refrenin e poetit të kënduar në ditë dasmash
Në ritmin e këngëtarit që lexonte vargjet e jetës
Atë ditë po digjet toka nga ngrohtësia globale
Lulëzon lulja në kohë pranvere më dashuri plage

Në fustani e vet-jetës po shtrihet bariu në male
Bagëtit po i ndjek ujku i uritur për mish të kafshve
Befas dogjohet një zë i bukur i fyllit të Malsorit
Lulëzon lulja në kohë pranvere në mes të ujëvares
Më sy shikoja këtë botë të bukur e të madhe
Të potretizuar në qiell e në shtigje e në livadhe
Sa ndjeja sot më shumë se dje dashuri për etni
Lulëzon lulja në kohë pranvere në Shqipëri ideale